Najbardziej zabójcza żaba świata

Podobno sprawia wrażenie niezwykle miłej, sympatycznej i absolutnie niegroźnej. Niektórzy nabierają nawet zaskakującej ochoty, by wziąć ją do ręki lub pogłaskać. Niestety, owo głaskanie może się zakończyć bardzo źle.

Jest to bowiem niezwykle niebezpieczna żabka. Śmierć przez samo dotknięcie palcem jest oczywiście mitem. Ale, jeśli zaś skóra dłoni (lub dowolnej innej części ciała narażonej na bezpośredni kontakt ze skórą płaza) zawiera najmniejszą choćby otwartą rankę, to zabójcza toksyna może przedostać się do krwioobiegu człowieka i doprowadzić do szybkiej śmierci.

Proszę państwa… przed państwem… Liściołaz żółty! (oklaski)

Czytaj dalej
apartment bed bedroom comfort

Alfabet fonetyczny ICAO

W skrócie jest to pomysł, by użyć alfabetu fonetycznego ICAO, ale tylko konkretnych liter z niego, takich, by pierwotnie wprowadzały w błąd i sugerowały coś zupełnie innego.

Ktoś gdzieś słyszy, mówi lub czyta o „Foxtrot Hotel” (lub dowolna inna kombinacja, np. „Hotel Tango”) i potem ktoś inny szuka hotelu „Foxtrot” albo hotelu „Tango” po to tylko, by po czasie zorientować się, że chodzi o lotnictwo lub fonetyczną komunikację radiową.

Motyw niemalże identyczny jako „Job 1,21” w pierwszej części „Mission Impossible”, co początkowo jest brane przez głównego bohatera (scjentologicznego kurdupla) za jakiś kryptonim oferty pracy, a okazuje się być fragmentem ze Starego Testamentu, z Księgi Hioba.

Czytaj dalej

Zieliny i strómy na Wisłach

Dwanaście lat po podobnych tekstach — o leczniczych właściwościach ziół i kwiatów oraz warzyw i owoców — stanowiłem powrócić do tematu, tym razem uzupełniając go o drzewa i ich zastosowanie jako materiału budulcowego lub do wykonywania narzędzi i przedmiotów codziennego użytku.

W lipcu 2020 roku Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle przygotowała wystawę fotograficzną poświęconą roślinom (śl. zieliny) i drzewom (śl. strómy) rosnącym oraz wykorzystywanym przez miejscową ludność w przeszłości. Wystawie fotograficznej towarzyszyło wydanie publikacji drukowanej oraz wykład, którego artykuł ten jest zapisem.

Artykuł jest wiernym zapisem wersji audio wykładu. Jedynie w tych miejscach, w których prowadzący nie miał za wiele do powiedzenia, uzupełniałem informacje z polskiej i angielskiej Wikipedii.

Czytaj dalej

Problem samobójstwa

Wykład i omówienie problemu samobójstw, ze szczególnym uwzględnieniem motywów samobójczych w przebiegu depresji, na przykładzie osób w wieku dorastania oraz młodzieży rozpoczynającej okres produkcyjny, czy życie zawodowe. Polska jest na drugim miejscu w Europie pod względem ilości samobójstw wśród osób nieletnich, dlatego problem jest w naszym kraju szczególnie poważny.

Wykład, poprowadzony w ramach TE Dzięgielów 2020, przez panią Alinę Lorek.

Czytaj dalej

Francuski kalendarz republikański

O francuskim kalendarzu republikańskim (krótko żyjącym tworze, istniejącym we Francji przez 15 lat, 1793-1805) można by powiedzieć wiele. Jednak jego najważniejszą cechą, z punktu widzenia ewentualnej powieści, opowiadania lub jakiejś historii, jest to, że oprócz nazw miesięcy miał osobne, niepowtarzalne nazwy dla każdego dnia roku.

Mamy więc trzysta sześćdziesiąt niepowtarzających się nazw (związanych z przyrodą — fauna, flora, botanika itd.), całkiem ciekawych i oryginalnych, plus sześć dni świąt.

Aż się prosi, żeby wymyślić jakiś kryminał, w którym jakiś szajbnięty Francuz zabija zgodnie z kalendarzem i przy tym robi coś specjalnego w te sześć dni świat. Tak?

Budżet małego miasta

Śląska (w zasadzie — beskidzka) Wisła ma zaledwie jedenaście tysięcy stałych mieszkańców i tylko sto mieszkańców na kilometr kwadratowy powierzchni, więc można ją chyba uznać za „małe” miasto.

W lokalnym kwartalniku można przeczytać szczegółowe informacje na temat budżetu takiego małego miasta. Informacje są na fajnym poziomie, jeśli chodzi o podkładkę pod jakiś wątek w powieści — dosyć szczegółowe, ale nie nazbyt statystyczne.

Oprócz „zwykłych” informacji budżetowych, akurat na przykładzie danych z czerwca 2020 roku mamy też piękny obraz „awaryjnej” redukcji wydatków miejskich, wobec alarmująco topniejących wpływów, w konsekwencji sytuacji takich jak pandemia, duża powódź itd.

Czytaj dalej

Dwadzieścia tysięcy kop groszy…

Czytam sobie książkę-prezent żony o najpotężniejszych polskich władczyniach w historii średniowiecznej („Damy polskiego imperium. Kobiety które zbudowały mocarstwo” — Kamil Janicki). Ogólnie książka przeciętna — zbyt mocno przegadana, a zbyt słabo oparta na faktach, czy wręcz konkretach. Patrząc na tzw. dorobek literacki autora (w którym samych „Dam” zatrzęsienie, nie mówiąc o innych książkach) to specjalnie mnie to nie dziwi.

Ale jeden fragment zainteresował mnie szczególnie, bo pozwala łatwo oszacować ceny, kwoty i korelacje kwotowe obowiązujące w czternastowiecznej Polsce. Dwadzieścia tysięcy kop groszy praskich — brzmi niewinnie. Czyżby?

Czytaj dalej

Janusz Gajos dzwoni na pogotowie

Janusz Gajos dzwoni w trakcie suto zakrapianej imprezy do śzpita.. na pogotowie. Problemem jest teściowa, która zadławiła się grzybkiem. Marynowanym. W wyniku niedogodności komunikacyjnych doktor odmawia przyjazdu, w związku z czym Gajos musi osobiście przeprowadzić operację pokonując wszelkie przeciwności losu.

Czytaj dalej

I wtedy wchodzę ja… cały w bieli! :>

Mi łzy wzruszenia zalewają oczy na samo wspomnienie tego tekstu i jego wprost fenomenalnej interpretacji w wykonaniu Piotra Fronczewskiego. Więc nie za bardzo wiem, co by tu jeszcze napisać. Tekst jest zapewne sucharem sucharów, bo niektóre jego fragmenty sugerują, że powstał jeszcze „w okolicach” głębokiej komuny. Polecam z całego serca!

Czytaj dalej

Stażysta-programista

Klasyka w IT, gag chyba tak stary jak YouTube. Polskie „tłumaczenie” nieznanego autora.

Urosło niemalże do rangi urban legend, bo o tym, że „tak właśnie się tam pracuje” można usłyszeć od (najczęściej byłych) pracowników każdej większej polskiej i zagranicznej korporacji — od Comarch, przez Sygnity po Euvic.

Uwaga — wulgarne! :>

Czytaj dalej

Język niemiecki jest prosty!

To jest klasyka, po prostu! Oryginalny tekst to utwór Juliana Tuwima. Po raz pierwszy pojawił się drukiem w 1950 roku, w książce „Pegaz dęba, czyli panopticum poetyckie”. Lecz autor sam przyznaje, że teksty do niej zbierał jeszcze przed II wojną światową (w latach 20-tych i 30-tych XX wieku), więc niewykluczone, że niedługo będziemy świętować stulecie tego tekstu.

Zaś interpretacja Waldemara Malickiego w ramach „Filharmonii Dowcipu” po prostu zrywa czerep. I tylko Internauci nie mogą dojść do porozumienia, czy większe wrażenie robi sam tekst, czy poker face pana Malickiego, gdy wypowiada finałowy, 72-literowy wyraz? :>

Czytaj dalej

A Case of Dr Jekyll and Dr Jekyll

Śniło mi się to dziś, więc zapisuję w całości, surowe, nieobrobione (i tak jest tego mało).

Pomysł na powieść, opowiadanie lub motyw w innej powieści science-fiction. Ale według mnie bardzo słaby i za bardzo zalatujący kopią filmu „Surrogaci” z 2009 roku.

Czytaj dalej

Diamentowa śmierć

Kiedy już naprawdę nie mam czego oglądać lub gdy mam piątkowy „dobry” nastrój, to czasem lubię zerknąć na „Śmierć na 1000 sposobów” — serial, który ku memu zaskoczeniu, może być też źródłem ciekawych pomysłów na jakieś wątki trzeciorzędowe w powieściach i opowiadaniach.

Zdecydowana większość prezentowanych sposobów na „zakończenie wędrówki po ziemskim padole łez” ukazuje skrajną głupotę lub domniemaną karę za „złe czyny”. Jeden z prezentowanych „sposobów” chwycił mnie jednak za serce.

Czytaj dalej

Gry karciane w XVI wieku

Zofia Kossak-Szczucka w swojej powieści katolickiej pod tytułem „Z miłości” opisuje krótki żywot św. Stanisława Kostki. A, że przy okazji brat św. Stanisława — Paweł Kostka — był jego dokładnym przeciwieństwem, preferując hulaszczy tryb życia, popijawy, gonitwy, jarmarki, panienki, a także gry w karty, więc przy okazji możemy w powieści odnaleźć bardzo plastyczny opis gry w szesnastowiecznego tryszaka.

Czytaj dalej

Stawiasz mnie w trudnej sytuacji…

Taka sobie „sierotka”, wpadła do głowy, jak ten elektron pędzący przez Wszechświat i uderzający w głowę Rincewinda w Świecie Dysku:

— Stawiasz mnie w trudnej sytuacji! — westchnął.
— Bo?
— Jeśli dostarczę ci broń, to użyjesz jej do zabicia jakiegoś bandziora i pewnie jeszcze paru niewinnych gachów przy okazji…
— Nie ma niewinnych ludzi. Są tylko tacy, którym jeszcze nie udowodniono winy.

Popatrzyli sobie głęboko w oczy:

— Dobra, dobra… nie karm mnie tu twoimi głodnymi kawałkami…

I potem:

–…a jeśli nie dostarczę ci broni, to kupisz ją od kogoś innego i potem zabijesz mnie!
— „Z dwojga złego lepiej tą strona, ośle!” — zacytował „Shreka”; nie wiedział, po co.
— Co? — ten pierwszy był wyraźnie zbity z pantałyku.

Znowu na parę chwil zapanowało milczenie:

— Dobra! Ułatwię ci to… Jeśli nie dostarczysz mi broni, to kupię ją od kogoś innego, a potem zabiję ciebie, twoją żonę i twoje dzieci! Wybieraj… Mówiłem ci dwadzieścia lat temu. Przyjaźń ze mną jest dochodowa, ale do najłatwiejszych nie należy.

Zapisana nie wiem po co, ale na pewno zgodnie z tym, co jest powiedziane tutaj.

Fotografia: 6422597 © | Dreamstime.com

Siła nabywcza pieniądza w Wielkiej Brytanii na początku XX wieku

Baron Walter Rothschild, który z pewnością znał się na pieniądzach i ich zarabianiu, był jednocześnie niezwykle zapalonym zoologiem. Jednym z efektów jego pasji (oprócz zakupu powozu zaprzęgniętego w zebry zamiast koni!) była publikacja książki pod tytułem „Extinct Birds” — prawdopodobnie pierwszego w historii zoologii tak przekrojowego ujęcia problemu wymarłych gatunków ptaków.

I tu, po zrobieniu wielkiego koła, ponownie (a jakże by inaczej!) robimy zwrot w kierunku pieniędzy, gdyż artykuł poświęcony książce w polskiej Wikipedii, w ostatniej sekcji, podaje — opierając się na cenie w/w książki w różnych okresach czasu — całkiem ciekawe informacje na temat zarobków przeciętnego brytyjskiego rzemieślnika oraz siły nabywczej brytyjskiego pieniądza w Wielkiej Brytanii na początku XX wieku.

Czytaj dalej

Legendarne porty bałtyckie

Jakby się komu chciało pisać opowiadanie lub powieść osadzoną w czasach wikińskich i w rejonie Morza Bałtyckiego, to podania o legendarnych i pół-legendarnych polskich portach (lub zlokalizowanych na terenie Polski) mogą być dobrym początkiem do poszukiwań:

Powyżej to tylko przyczynki do poszukiwań. W cytowanych powyżej artykułach jest umieszczona bibliografia rozszerzająca temat.

No, a w samym Internecie — pewnie multum innych źródeł.

Fotografia: Jaimy Willemse | Unsplash

Ciekawostki o kucach

Parę (dwie? :>) ciekawostki na temat kuców:

  • kuce Kerry Bog to nieliczne wśród koni (koniowatych lub nieparzystokopytnych?), których tylne kopyta często poruszają się na innej linii, niż przednie, co ułatwia im utrzymanie równowagi na miękkich podłożach, torfowiskach itp.,
  • kuce Irish Hobby (wymarłe) zdolne były pokonać 60-70 mil (97-113 km) w ciągu dnia.

Więcej w artykule o kucach lub koniach w polskiej Wikipedii.

Podróże w siedemnastym wieku

Ósmy wpis na bazie „Shōgunie„. Tym razem krótko o podróży w siedemnastym wieku.

Podróż między Europą a Japonią trwała:

  • morska: dwa lata (w powieści: podróż Blackthorne’a z Amsterdamu do Japonii),
  • lądowa: cztery lata (w powieści: podróż Józefa z Japonii do Rzymu).

Pielgrzymka Józefa, japońskiego akolity z nowo powstałej placówki kościoła katolickiego, do „szefostwa” w Rzymie i z powrotem zabrała mu więc aż osiem lat!

Powieść dzieje się na początku siedemnastego, ostatniego wieku przed wynalezieniem silnika parowego, który zrewolucjonizował przemysł i przyspieszył podróże.

Glögg. Na święta ze Skandynawii

Glögg to popularny napój w całej Skandynawii, szczególnie w okresie Bożego Narodzenia. Przyrządza się go, mieszając różne rodzaje alkoholi, miód, przyprawy oraz bakalie.

Serwowanych na gorąco, korzennych grzanych win jest kilkadziesiąt rodzajów, jak Europa długa i szeroka. Co więc sprawia, że glögg jest taki wyjątkowy? Cóż… To chyba jedyny napój alkoholowy, który do przyrządzenia wymaga… pięciu różnych rodzajów alkoholu! :)

Czytaj dalej
green leafed tree near white and blue house

Europejskie mieszkania w XVII wieku

Tysiąc stronicowy „Shōgun” Jamesa Clavella przynosi również ciekawy, a przy tym bardzo plastyczny opis jak wyglądały wnętrza europejskich mieszkań w XVII wieku, jak się w nich wówczas mieszkało, co myśleli i jak żyli siedemnastowieczni Europejczycy.

Cytowany fragment porusza też temat wpływu Kościoła na życie bezkrytycznie wierzącej w jego nauki jednostki, co czyni go ponadczasowym. Niestety — pewne przykład z siedemnastowiecznego opisu możemy znaleźć również w Europie XXI wieku.

Czytaj dalej